مرحله به مرحله از خواستگاری تا وصلت را از قبل تا جمهوری اسلامی ایران کنونی را بدانیم ترسیم و رسومی که چیزی مشابه به هفت خان رستم است و گذراز این هفت خوان کاری نسبتا مشقت بار
7خان ازدواج!
مراسم وصلت در کشور‌ایران از قبلی تا کنون اهمیت متعددی داشته است . این مراسم که مدام با تب وتاب همراه بوده مشتمل بر هفت خان و یا این که همان هفت تراز به شرح تحت میباشد :
1 – خواستگاری : در معنای سفارش تزویج است و آقای داماد با جور گل و شیرینی به همراه خانواده به خانه عروس میرود و توصیه وصلت را بوسیله بزرگترها مطرح می نماید .
2 – بله برون : مهر برون و یا این که خرج برون هم گفته می شود . آری برون جزو روند تزویج سنتی در جمهوری اسلامی ایران است و آن عبارت است از مجلسی مردانه که در آن مهریه و شیربهای عروس به وسیله خانواده عروس و داماد گزینش میگردد . نوع زنانه همین مجلس «بله برون» اسم دارااست . بعداز آنکه مراسم خواستگاری به آخر رسید و دو خانواده کم و بیش رضایت خویش را اعلام کردند , خانواده داماد از خانواده عروس خواهش برگزاری گردهمایی «مهر برون» مینماید . در قبلی ترسیم بر این بود که هرگاه خانواده داماد التماس می‌نمود , خانواده عروس مخالفت نموده و یکی دو روز دیرتر قرار می‌گذاشتند . علت این فرمان این بود که خانواده عروس نشان دهند عجله‌ای در شوهر دادن دختر خویش ندارند . درطول روز رقم خورده , داماد به حادثه چندتن از بزرگان خانواده به منزل عروس می‌رفتند . بابا عروس هم ریش سفیدان خاندانش را دعوت می‌نمود . امروزه در مراسم زنان هم حضور دارا هستند . انگیزه از برگزاری این گرد هم آیی , توافق بر راز میزان مهریه عروس است . معمولاً متاع توافق دو خانواده بر برگه‌ای با خط خوش متن میشود و داماد پایین آن را امضا مینماید . سایرین هم با امضای خویش آن را مدرک می‌کنند . در دیرباز ترسیم بر این بود که تا توافق صورت نگرفته , مهمان‌ها تنها با چای پذیرایی می‌شدند و فورا بعد از حصول توافق , شیرینی هم به مجلس آورده می شد . گاه برای کاستن از رسوم , این مجلس با شیرینی خوران مخلوط می شود و مورخ پایکوبی عقد هم در به عبارتی مجلس معین میگردد .
3 – نامزدی یا این که شیرینی خوران : این دوران , بعداز توافق دو نفر برای وصلت آغاز میگردد . مجلس نامزدی معمولاً مجلسی زنانه است که در آن , خانواده داماد هدایایی از جمله شال و جامه به عروس پیشکش می نمایند . در پیشین ترسیم بر این بود که طاقه شال را به همراه چندین سینی تزئین شده و شاخه نبات پیش از ظهر به خانه عروس می فرستادند و زنان خانواده داماد بعداز غروب به خانه عروس می رفتند و چای و شربت و شیرینی می خوردند و رینگ نامزدی به دست عروس می انداختند .
4 – عقد : توافق یک زن و مرد جهت ساخت معاش مشترک است که قانون ها خاصی بر این عهدوپیمان حکومت مینماید . جهت منعقد عقد , طرفین باید کلماتی دایر بر پذیرفتن این عهدوپیمان را ادا نمایند . سفره عقد یک کدام از سفره‌های سنتی اهل ایران است که در مراسم عقد گسترده میگردد و عروس و داماد بر راز آن می‌نشینند و به خطبه عقد گوش فرا می دهند . سفره عقد در عمده شهرهای کشور ایران ترویج داراست و در آن شش کاسه قرار داده می شود که هرمورد محتوی چیزی است و علامت آرزویی برای عروس داماد است . این ظروف معمولاً مشتمل بر : گردو , بادام , فندق , نان و نبات و تخم مرغ می باشد . میان اینها کاسه هایی از شیرینی و نان پنیر وسبزی , لیوان هایی از عسل و ماست در کنارهم قرار میگیرد که کنایه‌ای از شیرینی و ترشی در معاش مشترک میباشد . تخم مرغ , نمادی است برای باروری و زایش اولاد ونان نمادی برای برکت ورزق وروزی و نبات , نشان شیرین کامی است .
5 – جهازبرون : چندین روز قبل از برگزاری عروسی , مراسم جهازبرون صورت میگیرد . خانواده عروس و داماد جمعی از نزدیکان خود را برای دیدن جهیزیه ی عروس دعوت می نمایند . زمانی که جهیزیه در منزل داماد جای میگیرد ; شخصی از سمت خانواده عروس , لیست اسبابی که آورده اند را نشان داماد میدهد و از او بابت آن ها رسیدی اخذ می نماید که ولی امروزه دیگر کمتر دیده میشود
6 – حنابندان : جشنی است که به مناسبت خداحافظی عروس در آخری شب اقامت وی در منزل پدری اجرا مي شود . درشب حنابندان معمولاً زنان کمپانی کننده دستشان را با آغشتن به پیاله حنایی که بدور تا به دور مجلس گرداننده می شود رنگ می نمایند و معتقدند حنا اثری از پردیس و نشانه‌ای از شعف , مهر و نیکبختی دارااست
7 – عروسی : در‌این مراسم آغاز معاش مشترک یک زوج پایکوبی گرفته میگردد . این مراسم در کشورها و فرهنگ‌ها , ادیان و مذهب‌ها , گروه‌های قومی و چه بسا طبقات اجتماعی متفاوت , به انواع متمایز برگزار می گردد .
